من نگار هستم و در مونترال کانادا زندگی می‌کنم.
لیسانسم رو در رشته مترجمی زبان انگلیسی سال ۹۱ از دانشگاه خوارزمی گرفتم و در سال ۹۳ از دانشگاه آزاد تهران جنوب در رشتهٔ آموزش زبان انگلیسی فارغ‌التحصیل شدم. از همون سال‌ها شروع به تدریس زبان انگلیسی کردم.
سال ۹۷ برای مستر مجدد در رشتهٔ زبان‌شناسی کاربردی دانشگاه کنکوردیا در مونترال کانادا پذیرش گرفتم. الانم کم‌کم منتظر فارغ‌التحصیلی هستم و پاره‌وقت، به فرانسوی زبان‌ها، زبان انگلیسی تدریس می‌کنم.
در ضمن در صفحه‌ی اینستاگرامم درباره‌ی تجربیاتم از زندگی در مونترال کانادا می‌گم که از این لینک می‌تونی ببینی.
ماهایی که توی ایران کلاس زبان می‌ریم، می‌خواد انگلیسی باشه یا فرانسه یا هر زبان دیگه‌ای، چون دسترسی به محیط واقعی نداریم و در واقع زبان، برامون foreign language محسوب میشه، خیلی فرصت تمرین توی شرایط واقعی رو نداریم. هرچقدر هم معلم‌هامون خوب باشن و سعی کنن شرایط واقعی رو شبیه‌سازی کنن، گاهی بعضیامون توی یه سری مهارت‌ها ممکنه ضعیف بمونیم.
یکی از چیزایی که اول مهاجرت یه کم (در حد یکی دو‌هفته) من رو اذیت کرد، استفاده از زبان پشت تلفن بود. اوایل که اومده بودم کانادا، روزای اول که دنبال خونه و کار بودیم، خیلی لازم بود تلفنی با کسی حرف بزنم. من برام هیچ وقت زبان محدودیت نبوده و از اونجایی که رشته‌م زبان انگلیسیه، هیچ وقت فکر نمی‌کردم پشت تلفن سختم بشه. اما شد.
نمی‌دونم چرا اون چند هفته سخت متوجه حرف افراد میشدم. گوشی رو می‌چسبوندم به گوشم انگار که اینکار اثر داره یا وقتی میومدم بپرسم که حرفشون رو تکرار کنن، همه چیز یادم میرفت و یهو میگفتم: «what?» یا به فرانسه: «quoi?».
خب همه‌مون میدونیم اینا خیلی مؤدبانه نیست و از طرفی ممکنه پشت تلفن کامل متوجه صحبت طرف مقابل نشیم.
چند تا نکته مهمه
خوبه اصطلاحات تلفن رو بلد باشیم. ساختاری مثل:
می‌تونم لطفاً با …. صحبت کنم؟
I would like to speak with…
J’aimerais parler avec…
صداتون قطع و وصل میشه (خیلی رسمی نیست)
You are breaking up!
Ça coupe.
صداتون کم میاد.
I cannot hear you well.
Je ne vous entends pas.
میشه کمی آروم‌تر صحبت کنید؟
Can you please speak slowly?
Pouvez-vous parler plus lentement s’il vous plaît?
میشه لطفاً دوباره تکرار کنید؟
Can you repeat that, please?
Pouvez-vous répéter cela, s’il vous plaît?
بهتره که چند بار تمرین کنیم که اگر متوجه صحبتشون نشدیم، چطوری مؤدبانه بپرسیم تکرار کنن. (می‌دونم ساده‌ست اما گاهی تو شرایط استرس یادتون میره).
اینو بدونیم که طبیعیه که چند بار اول سختمون باشه و خیلی به خودمون استرس وارد نکنیم.
با کارهای کم اهمیت‌تر(مثل زنگ زدن به سوپرمارکت و پرسیدن ساکت کاری) مکالمه پشت تلفن رو تمرین کنیم.
اعتماد به نفسمون رو حفظ کنیم و مطمئن باشیم این اتفاق فقط یه مدت کوتاه طول می‌کشه و بعدش با تمرین حتی توانایی انجام مصاحبه کاری پشت تلفن رو به دست میاریم.
